खोज

पटक्कै निद्रा परेन

घरि यता फर्कन्छु

घरि उता फर्कन्छु

अहँ निद्रा आउँदै आएन

बरु मनभरि

आईरहे अनेक ताना तर्कना

महामारी छ यो कोरोना

के के हुने हो ?

कतै बाढि, पहिरो छ

कतै चट्याङ्ग, असिना

कति ठगिएर विदेशमा

सित्तै बग्छ पसिना ।

जब झुत्ति खेल्छन्

यावत् गन्थनहरु मनमा

छट्पटी बढिरहन्छ

झन झन यो तनमा

बोलाउन खोज्छु

चिम्लिएर आँखा

यो ज्यान सुस्ताउनै पाउँदैन

निद्रा पटक्कै आउँदैन ।

उठ्छु पानी पिउँछु

यसो घडी हेर्छु

फेरि पिसाब फेर्छु

झ्याल खोल्छु

ढोका उघार्छु

स्वागतार्थ कामना गर्छु

कति पुकार्छु

आँखा टर्रा भइन्जेल

प्रतीक्षा गर्छु

र भन्छु आईदेउ तिमी

अरु केहि चाँहिदैन

तर ऊ पटक्कै आउँदैन ।

यहि गुनासो पोख्छु

साथी सङ्ग

सुनेर मेरो कुरा

साथी पर्छ दङ्ग

र भन्छ

दिनभर व्यस्त छु काममा

सधै ढिला पुग्छु म घरमा

यसो गर्यो, उसो गर्यो

पटक्कै पुग्दैन समय

पक्डनै सक्दिन म आफ्नो लय

उता कलेजको पढ्नु छ

यता तयारि लोकसेवा गर्नु छ

फिजाउँछु जब म

किताब र कापी

कताबाट टुप्लुक्क आउँछ

त्यो दुष्ट पापी ?

म आँखा च्यात्छु

घटघट पानी घट्काउँछु

र छ्याप्प आँखा छ्याप्छु

किलै ठोकेर दलिनमा

टुप्पी तङ्गडी लगाउँछु

पटक्कै छोड्दैन

झुप्प झुप्प आईरहन्छ

रिसै उठ्छ

उठेर झ्याल ढप्काउँछु

ढोकामा आग्लो ठोक्छु

खोजि खोजि म

खोपा समेत टाल्छु

ढोका, झ्यालका चर चरमा

झुम्रो कोचेर हाल्छु

अहँ पटक्कै छोड्दैन

कता कताबाट त्यो छिर्छ

गम्लङ्गै अँगालो हाल्छ

मेरो पढ्ने सपना तुहाउँछ

पापी निद्रा

कहाँबाट आउँछ आउँछ ??