ट्रेंडिंग:

>> रोटरी बुटवलको समिक्षा सभा सम्पन्न >> दिल्लीकी मुख्यमन्त्री आतिशीसहित पाँच मन्त्रीको शपथ >> साफ यु–१७ च्याम्पियनसिप: नेपाल पाकिस्तानसँग पराजित >> योग स्टार अन्तिम आठमा >> घोराहीको मोटरसाइकल वर्कसपमा आगलागी >> नवलपरासीमा पोखरीमा डुबेर एक जनाको मृत्यु >> पोखरामा डेंगु : एक महिनामै ६ गुणा बढ्यो >> दशैँको लागि अग्रिम टिकट बुकिङ घटस्थापनाकाे एक हप्ताअघि खुलाउने तयारी >> ढिलो नगरी एकताबद्ध हुन माओवादी घटकहरुलाई प्रचण्डको आह्वान >> गिल र पन्तको शतकमा बंगलादेशलाई ५१५ रनको लक्ष्य >> मैथिल समाजको रुपन्देहीमा सामुहिक जीतिया पर्व >> हैजा प्रभावित क्षेत्र राजपुरमा डाक्टर ठाकुरको नेतृत्वमा प्रादेशिक अस्पताल गौरको टोली >> कोशी प्रदेशसभा अधिवेशन अन्त्य >> प्रकाश तिमी नपढेर हरायौ । >> प्रधानमन्त्री ओली न्युयोर्कमा >> तीन हजार मेट्रिक टन क्षमताको शीतभण्डार सञ्चालन >> ब्रेकअपपछि पनि सौगात र सृष्टि लगातार एकसाथ फिल्ममा >> नागढुंगा-नौविसे-मलेखु-मुग्लिन सडक निर्माणलाई गति दिन ६ बुँदे सहमति >> चाडबाडमा बजार अनुगमनलाई नियमित गरिने >> भगवानको प्रतीक गोधनी ट्याटु >> दुना–टपरी उद्योगः गरिबी न्यूनीकरण र वातावरण संरक्षणको उदाहरण >> कार्यालय सदरमुकाममै राख्नुपर्ने भन्दै ध्यानाकर्षण >> किताब बेच्ने मान्छे ! >> पुलको डिजाइनमा समस्या देखाउँदै ठेकेदार >> वलीको प्रेरणादायक उद्यम यात्रा >> अन्तरिक्षमा अन्तरिक्ष यात्रीको जीवन कस्तो हुन्छ ? >> राजापाक्षे भागेपछि श्रीलंकामा आज पहिलो राष्ट्रपति निर्वाचन हुँदै >> एरिका एसियन कराते च्याम्पियनसिपको फाइनलमा पुग्ने पहिलो नेपाली खेलाडी >> देशभर मनसुनी वायुको प्रभाव : यी प्रदेशमा धेरै वर्षाको सम्भावना >> दशैँको टीकाको साइत ११ बजेर ३६ मिनेटमा >> अनेरास्ववियु रुपन्देही संगठन विस्तारमा : बुटवल र तिलोत्तमाको नगर अधिवेशन सम्पन्न >> राष्ट्रिय शिक्षा मिडिया अवार्ड २०८१ रेडियो मुक्ति बुटवललाई >> माओवादी केन्द्रको पश्चिम प्रवास समितिको परामर्श बैठक सुरु >> रविले ग्यालेक्सी टिभीमा तलबबापत लिएका थिए एक करोडभन्दा बढी >> राजश्व बाँडफाँड कर्णालीका लागि न्यायोचित छैन: मुख्यमन्त्री कँडेल >> लिस्नु क्वाटरफाईनलमा >> प्रधानाध्यापकको लापरबाहीले विद्यालयको पठनपाठन प्रभावित >> बुटवलमा निजी संस्थाले आफ्नो प्रचारका लागि सरकारी अस्पतालको नाम जोडेका सामग्री हटाउँदै  >> रवि लामिछाने बारे समितिमा कुमार रम्तेलको बयान ! >> रौतहटमा फैलियो झाडा पखला >> राष्ट्रपति पौडेलसमक्ष प्राकृतिक स्रोत तथा वित्त आयोगको प्रतिवेदन पेस >> अवैध तरिकाले बुटवल ल्याउँदै गरेका गोरू प्रहरी नियन्त्रणमा >> सहकारी समितिको प्रतिवेदन – गोर्खा मिडियामा रविले नै आर्थिक कारोबार गर्थे >> समितिमा रविको बयान- मलाई दोषी देखाउने होडमा सहकारी समस्यालाई जटिल बनाइयो >> यी हुन् सहकारी ठगीमा फरार २९ जना >> पत्रकार महांसघका कार्यवाहक अध्यक्ष विष्टले दिए राजीनामा >> इजरायलद्वारा हिजबुल्लाहका सयभन्दा बढी रकेट लन्चर ध्वस्त >> दाङ्वाट सुरु भएको अभियान राष्ट्रिय अभियान बन्दै >> प्रकाशमान सिंह कार्यबाहक प्रधानमन्त्री >> पारिस्थितिक प्रणाली जोगाई राख्न वातावरणमैत्री व्यवहार आवश्यकः मुख्यमन्त्री आचार्य

समाज विकासको मुख्य आधार नै असल संस्कार

९ आश्विन २०८०, मंगलवार
९ आश्विन २०८०, मंगलवार

मानव समाजमा धर्मको प्रवद्र्धन गर्न र अधर्म झाङ्गिन नदिन हाम्रा ऋषिमुनिहरूले संस्कार र सस्कृतिको आवश्यकता र महत्व देखे । त्यस अनुरुप उनीहरूले संस्कारको विकास गरे, अनि त्यसको विश्वव्यापी प्रसारण समेत गरे । वैदिक मान्यतामा संस्कार नै त्यो तत्व हो जसले एउटा मानिसलाई सुसंस्कृत बनाउन सक्छ । संस्कारको अभावमा सुसंस्कृत समाज निर्माण हुने कल्पना पनि गर्न सकिँदैन ।

संस्कृतिको अर्थ देश, जाति, समुदाय आदिको पहिचानलाई संकेत गर्दछ । संस्कृतिले देशका सबै जाति, धर्म, समुदायलाई यसको संस्कारका बारे सचेत गराउँदछ । जसका कारण तिनीहरू जीवनको आदर्श र नैतिक मूल्यहरू अनुसरण गर्न र राम्रो भावना विकास गर्न प्रेरित हुन्छन् । सुहाउँदो विचारहरू, कला, शिल्प, वस्तुहरू आदि एक देशको मूल संस्कृति भनिन्छ । व्यक्ति नै विश्व संस्कृतिको मुख्य आधारशिला हो । व्यक्तिको निर्माण उत्कृष्ट हुन नसके, समग्र समाज र विश्व उत्कृष्ट बन्न सक्दैन । अनि संस्कार नै त्यस्तो चीज हो जसले व्यक्तिको व्यक्तित्वमा सबभन्दा ठूलो प्रभाव पार्दछ । संस्कार नै व्यक्तिमा लगभग स्थायी प्रकारले बस्ने गर्छ अथवा जन्मजात रुपमा नै विकास हुने गर्दछ । हुनत मानिसले ठाउँ सर्दै जाँदा वा नयाँ शिक्षा, दीक्षा र संस्कारको सम्पर्कमा आउँदा आफ्ना संस्कारहरू परिमार्जन गर्दै लैजाने हुन्छ र संस्कारको परिवर्तनसँगै उनीहरुको संस्कृतिको पनि परिवर्तन हुँदै जान्छ, तर पछि–रोपेको संस्कार बाल्यकालदेखि नै रोपेको संस्कार जति टिकाउ नहुन सक्छ । त्यसैले, उचित संस्कारको विकास गर्न र सुसंस्कृत मानवको निर्माण गर्न बाल्यकालदेखि नै एउटा मानिसलाई तदनुरूपको संस्कार दिएर हुर्काउन आवश्यक हुन्छ । त्यो अर्थमा यदि हामीले हाम्रा बालबालिकालाई विद्यालयले कोही होनहार व्यक्ति बनाएर निकालिदिनेछन् भनेर सोच्छौं भने त्यो एक अधुरो सोच हो । त्यो कार्यको थालनी उनीहरू विद्यालय जानुभन्दा धेरै पहिल्यै देखि भएको हुनु पर्छ ।

विद्यालयमा पुगेका विद्यार्थीहरुलाई शिक्षा र सीप दिन सहज छ भने संस्कार दिन निकै कठिन छ । मानिसको संस्कारको प्रधान आधारशिला त घर–परिवार नै हो । बालबालिकालाई घरमा शिक्षा दिन नसक्ने वा परिवारले पनि संस्कार अवश्य दिन सक्छ र दिएको हुन्छ । वास्तवमा परिवार र समाजले बालिकालाई संस्कार त अनिवार्य रूपमा दिइ नै रहेका हुन्छन् खाली राम्रो संस्कार दिए वा दिए भन्ने मात्रै फरक हो । त्यसैले राम्रो संस्कार नयाँ पुस्तामा स्थापित गर्न घर, समाज र लय सबैको प्रयास आवश्यक पर्छ । त्यो भएर पनि आज शिक्षाको होडमा लागेका हामीले संस्कारको महत्वलाई भुलेका छौं । हामीले सफल मान्छे उत्पादन गरेका भएर पनि सहज मान्छे बनाउन सकेका छैनौँ । तार्किक मान्छे बनाउन सकेका भएपनि हार्दिक मान्छे बनाउन सकेका छैनौँ । वैभवको महत्व बढाउन सकेका भए पनि मानवको महत्व बढाउन सकेका छैनौँ ।

संस्कारको महत्वबारे लामो चिन्तन गरेका विद्वानहरू भन्छन्, आगामी पुस्तामा मानवीय मूल्यलाई महत्व दिने संस्कार स्थापित गर्न हालको परिवार, समाज र विद्यालयहरुमा संस्कार स्थापित गराउन आवश्यक छ । बालबालिकाको सर्वाङ्गीण विकासमा ध्यान दिन आवश्यक छ । यो सन्दर्भमा, नैतिक विकास, चारित्रिक विकास, ज्ञानको विकास, भावनाको विकास, स्वयं मनोविज्ञानको विकास, आदिको संयोजन गरेर शिक्षालाई एउटा सुसंस्कृत र असल मान्छे बनाउन प्रयोग गर्ने विचार राख्दै लेखिएको ‘सुसंस्कारका सूत्रहरू’ भन्ने सरल र सहज तथा मननयोग्य छ । त्यो लेखको सार नै सफल मान्छे बनाएर पुग्दैन असल मान्छे बनाउन सक्नुपर्छ, जीविकाको स्तर बढाएर पुग्दैन जीवनको स्तर बढाउन सक्नुपर्छ, भन्ने छ । अनि त्यो गर्न बाल्यावस्थादेखि नै उचित संस्कारको बीजारोपण गर्नुपर्छ भन्ने छ । समाजमा एउटा पुस्ताले अर्को पुस्तालाई हस्तान्तरण गर्दै जेजस्ता विधि, प्रविधि, विश्वास, मूल्य, मान्यता र बानीलाई पुस्तौँसम्म टिकाइरहेको हन्छ त्यो परम्परा हो । परम्परा संस्कारभन्दा फरक हुन्छ । संस्कार व्यक्तिगत हुन्छ र त्यसको जरो चिन्तन, आस्था र विश्वासको गहिराइमा हुन्छ भने परम्परा अक्सर सामूहिक र सामाजिक प्रकारको हुने गर्छ । संस्कारको जरो व्यक्तिको आन्तरिक क्षेत्रमा गाडिएको हुन्छ भने परम्पराको जरो व्यक्तिभन्दा बाहिरको सामाजिक परिवेशमा गाडिएको हुन्छ । त्यसैले, संस्कार आत्मैदेखि मानिने र अपनाइने विषय हो भने परम्परा सामाजिक कारणले धानिने कुरा हो । हामी कतिले वैदिक संस्कार खासै अपनाउँदैनौ, तर परम्परा भने सजिलै धानिरहेका हुन्छौं ।

संस्कार एवं सस्कृतिको विरोध गर्दै धर्मलाई गाली गरी नथाक्नेहरुले धर्म संस्कारका नियमहरुको गहिराईलाई राम्रोसँग बुझ्न आवश्यक छ । यद्यपि चाड पर्वका कतिपय कुरितीहरुलाई परिमार्जित गर्दै अवलम्बन गर्न सक्नु हाम्रो दायित्व हुन आउँछ । जसले गर्दा भावी पुस्ताले आफ्नो संस्कारलाई सहजरुपमा ग्रहण गर्न सक्छन् । परिष्कृत सभ्य समाजको विकास गर्न हरेक नागरिक सचेत भई आफ्नो धर्म संस्कारलाई अंगिकार गरेमा अवश्य पनि मानव सभ्यताको समृद्धिमा कोसेढुङ्गा सावित हुनेछ । असल संस्कार नै समाज विकासको आधारशीला हो । अस्तु ।

यो खबर पढेर तपाईलाई कस्तो महसुस भयो ?